اختلال روان پریشی یک بیماری کوتاه مدت است که در آن علائم روان پریشی ناگهانی شروع می شود که ممکن است شامل هذیان، توهم، گفتار یا رفتار نامنظم یا رفتار کاتاتونیک (بی حرکت بودن یا بی حرکت بودن برای ساعت های طولانی) باشد.
افراد ممکن است در هنگام تجربه یک رویداد شدید، استرس زا یا غم انگیز مانند تصادف، مرگ یکی از اعضای خانواده، ضرر مالی بزرگ و غیره، حالت شوک یا سرخوردگی را تجربه کنند. ممکن است فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهد و تحت تأثیر روان پریشی قرار گیرد. . این وضعیت چند روز ادامه دارد و پس از آن فرد به طور کامل بهبود می یابد.
نکته: حتی فردی که سالم باشد و سابقه بیماری روانی نداشته باشد نیز برای مدت کوتاهی به این اختلال مبتلا می شود.
در صورت مشاهده هر یک از این علائم بالا در یکی از اعضای خانواده یا دوستان، می توانید به عنوان یک مراقب کمک کنید.
چه چیزی باعث اختلال روانی می شود؟
هر موقعیت استرس زا یا یک رویداد آسیب زا می تواند باعث این وضعیت شود. پزشکان مشاهده کردهاند که این اختلال در میان افرادی که مهارتهای مقابلهای ضعیف یا اختلال شخصیت دارند شایعتر است. گاهی اوقات، زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان ممکن است دچار اختلال روان پریشی کوتاه مدت شوند.
درمان برای اختلال روان پریشی
اغلب علائم روان پریشی در عرض یک یا دو هفته ناپدید می شوند. اگر علائم برای مدت طولانی تری ادامه یافت یا شدید شد، توصیه می شود به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید. آزمایشها و مصاحبههای ویژهای برای ارزیابی شدت بیماری انجام میشود. برای درمان این اختلال از درمان، مشاوره، دارو یا ترکیبی از این درمانها استفاده میشود. اما در صورت مشاهده علائمی مانند خودآزاری، فرد باید تا زمان بهبودی در بیمارستان بستری شود. مشاوره حتی پس از بهبودی برای جلوگیری از احتمال عود توصیه می شود.
مراقبت از فرد مبتلا به اختلال روانپریشی
خانواده و دوستان نقش مهمی در ارائه حمایت و مراقبت از فرد دارند و به او کمک می کنند تا با این وضعیت کنار بیاید و سریع بهبود یابد. اگر فردی را می شناسید که یک رویداد غم انگیز را تجربه کرده است و به اختلال روانپریشی مبتلا شده است، می توانید از او حمایت کنید. به عنوان یک مراقب و کمک به بهبودی فرد. برای کمک به یک دوست یا خویشاوند، می توانید:
در مورد اختلال روان پریشی کوتاه بیاموزید زیرا دانش به درک و مدیریت بهتر موقعیت دشوار کمک می کند.
حمایت عاطفی ارائه دهید، با آن فرد صحبت کنید و با همدلی به او گوش دهید. این به شما کمک می کند تا علائمی را که ممکن است باعث روان پریشی حاد شود را مشاهده و شناسایی کنید.
در صورت امکان دوست یا خویشاوند خود را برای پیاده روی بیرون ببرید.
سعی کنید آنها را تنها نگذارید (اما خودتان را تحمیل نکنید)
مراقب نظراتی باشید که نشان دهنده آسیب به خود هستند و فوراً آن را به درمانگر یا پزشک گزارش دهید.
انواع اختلال روان پریشی
اختلالات روان پریشی با اختلالات شخصیت مرزی و اختلالات اسکیزوفرنی مرتبط است.
اختلال روان پریشی با یک عامل استرس زا آشکار: زمانی رخ می دهد که فرد به هر استرس بزرگ یا رویداد غم انگیزی مانند مرگ یکی از بستگان نزدیک یا همسر، حمله فیزیکی، سرقت، تصادف بزرگ، بلایای طبیعی و غیره واکنش نشان دهد. فرد معمولا بهبود می یابد. در عرض چند هفته و ممکن است نیازی به درمان نباشد.
اختلال روان پریشی بدون یک عامل استرس زا آشکار: فرد یک دوره روان پریشی را بدون هیچ دلیل مشخصی تجربه می کند. دوره روان پریشی برای مدت کوتاهی ادامه می یابد و معمولا در عرض یک ماه ناپدید می شود.
اختلال روان پریشی همراه با افسردگی پس از زایمان: مادرانی که افسردگی پس از زایمان دارند ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند و ممکن است ماه ها ادامه داشته باشد.
- ۰۰/۱۱/۰۶